– Να ξεκινήσουμε από τον πατέρα;

Ο πατέρας μου ήταν ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος και αυτό με συγκινεί  αρκετά, γιατί ταιριάζει και με το έργο που παίζω αυτή την περίοδο, τον  «Θάνατο του εμποράκου». Είναι κι αυτοί άνθρωποι που παλεύουν, με όνειρα  και ασχολούνται με το εμπόριο όπως και ο πατέρας μου, τον οποίο βλέπαμε  δύο φορές την εβδομάδα, γιατί όλες τις υπόλοιπες ταξίδευε για δουλειές.  Ξεκίνησε στα δεκάξι του από τα Καλάβρυτα, να πουλάει τσιγάρα με έναν  ξύλινο δίσκο, μετά είχε το μονοπώλιο ηλεκτρικών συσκευών στο Αίγιο και  κατόπιν ασχολήθηκε με τα κατεψυγμένα ψάρια, που ήταν κάτι καινούργιο για  εκείνη την εποχή.